Zappbios: Strijder (2022)

Dylan is een Rotterdams schoffie met een talent voor voetbal. Hij wordt getraind door zijn vader (Martijn Fischer) en is met zijn vriend Youssef een van de sterren van het team. Heel sympathiek is Dylan niet, hij denkt wel heel erg aan zichzelf en wil niet dat een van de mindere spelers meedoet aan een toernooi dat georganiseerd wordt door baltovenaar Soufiane Touzani.

Dwarslaesie
Hij oefent met Youssef op een pleintje, maar wordt op de weg terug naar huis aangereden door een auto. Dylan heeft een dwarslaesie, kan zijn benen niet meer bewegen en komt in een rolstoel terecht. Zijn droom ligt in duigen en dat maakt Dylan boos. Hij gooit met dingen, weigert in zijn nieuwe kamer op de begane grond te slapen en sleept zich met veel moeite elke keer de trap op. Ook heeft hij het voetballen nog niet opgegeven. Misschien kan hij keepen of is er op een andere manier een plekje voor hem te vinden?

Verwachtingen
Aan de ene kant vertelt ‘Strijder’ het verhaal van een jongen die niet opgeeft en ondanks zijn handicap iets probeert te bereiken. Ook al denkt hij soms slecht na en springt zomaar achter zijn vrienden aan, het water in. Aan de andere kant gaat het over de veel te hoge verwachtingen die ouders aan de zijlijn hebben. Die dromen nog meer van profclubs en vette contracten dan hun kinderen. Terwijl het in de film uiteindelijk blijkt te gaan om vriendschap en elkaar iets gunnen. En dat maakt je tot een echte winnaar.