The dead don't hurt (2024)

Oorspronkelijk zou Viggo Mortensen (r.) niet te zien zijn in zijn tweede film als regisseur (zijn regiedebuut maakte hij met ‘Falling’ in 2000). De acteur die echter de hoofdrol zou spelen, stapte op het laatste moment over naar een ander project – en dus nam Mortensen er nog maar een taak bij. Hij was al scriptschrijver en regisseur, en hielp met het schrijven van de filmmuziek. Mortensen speelt de Deense timmerman Holger, die rond 1860 de Canadese bloemenverkoopster Vivienne (Vicky Krieps) ontmoet. De vonk springt meteen over. Samen proberen ze een vervallen hut nabij een dorp in Nevada (gefilmd in Canada en Mexico) te transformeren tot een paleisje met rozentuin.

Klapdeurtjes
Dit liefdesverhaal met opborrelende persoonlijke trauma’s zit verstopt in een heuse western met schietgrage bandieten, een saloon met klapdeurtjes en een promotie van Holger tot sheriff. Bijzonder aan het verhaal is de vertelstructuur: het verhaal schiet heen en weer in de tijd. De film begint met het eind en jojoot vervolgens van ridderdromen die Vivienne als kind had naar de eerste ontmoeting van Vicky en Holger en het vertrek van Vivienne’s vader om mee te vechten in de oorlog. Dat heen en weer slingeren is origineel, maar ook verwarrend. Zeker in het eerste uur vraag je je regelmatig af waar je in het verhaal zit. Het is ook de vraag of deze volgorde de film beter maakt dan een vertelling van begin tot eind. Dat wil niet zeggen dat de film een misser is. Liefhebbers van filmhuisfilms met goed acteerwerk verlaten ongetwijfeld tevreden de bioscoopzaal.