Alles is nog steeds zoals het zou moeten zijn (2023)

Ruim een kwart miljoen mensen gingen naar de romantische komedie ‘Alles is zoals het zou moeten zijn’. Geen wonder dat er nu een opvolger is: ‘Alles is nog steeds zoals het zou moeten zijn’.

Gaat alles goed?”, vraagt iemand aan Iris (Barbara Sloesen) en het ontnuchterende antwoord luidt “soms”. Ja, Iris, die in de eerste film in de steek werd gelaten door de vader van haar zoontje, is enkele jaren later gelukkig met haar vriend Reza (Walid Benmbarek). Ze willen zelfs trouwen. Maar ondertussen heeft ze volop woede-uitbarstingen en is ze bijzonder onredelijk in het co-ouderschap met haar ex en diens vriendin Suus (Jennifer Welts). Schreeuwen, schelden, gooien met taart: het grootste deel van de film is Iris een bijzonder onsympathiek personage. En dat past helemaal niet in het genre romantische komedie, waarin de kijkers juist moeten meeleven met de hoofdrolspelers.

Vrijgezellenweekend
Gelukkig weet Barbara Sloesen door haar enthousiaste spel te voorkomen dat je de egoïstische Iris afserveert. Soms kunnen we het zelfs met haar felle kritiek eens zijn. Wanneer ze afgeeft op lifecoaches bijvoorbeeld, of zich verbaast over alle rompslomp rondom een bruiloft of een zwemdiplomafeestje. En met name het gedeelte waarin ze een wild vrijgezellenweekend in Parijs beleeft met haar beste vriendinnen Claudia (Holly Mae Brood), Linda (Anna Keuning) en Babette (Sanne Langelaar) zorgt voor sympathie. Het plezier en de vriendschap spat er vanaf. Maar thuis is ze weer haar eigen onredelijke zelf en dat gaat meer en meer tegenstaan. Zo blijft de film een verzameling van sterke delen en minder geslaagde momenten. Samengevat kunnen we de vraag ‘Is deze film goed?’ beantwoorden met ‘soms’.