Home (2015)
Help! De buitenaardsen veroveren de aarde! Ha ha, 1 april. Al gaat op die dag wel 'Home' in première, een grappige en kleurrijke animatiefilm waarin een buitenaards ras bezit neemt van de aarde. 'Home' is dit jaar al de zesde animatiefilm in de Nederlandse bioscopen. Dat klinkt veel, maar dat is het helemaal niet. Animatiefilms heb je namelijk in alle soorten en maten en voor elk publiek. 'The SpongeBob Movie: Sponge out of water' mikte bijvoorbeeld op de iets oudere jeugd, terwijl 'Het lied van de zee' bedoeld is voor de pure animatieliefhebber, net zoals de Ghibli-film 'When Marnie was there' die later deze maand verschijnt. 'Home' is juist een brede animatiefilm die op gezinnen mikt, al zullen met name jonge kinderen zich het best vermaken door het hoge tempo, het grote aantal grappen en de aanstekelijke muziek.
Buitenaards Project X-feestje
'Home' gaat over familie en je thuis voelen. De buitenaardse moefs zijn altijd op de vlucht (vandaar de naam die verwijst naar het werkwoord 'to move') voor andere buitenaardsen en hopen nu een veilig thuis te vinden op de aardbol. Met een antizwaartekrachtstraal trekken ze alle aardlingen in een soort zwevende ballenbak en verplaatsen ze naar perfect ronde Vinexwijken in Australië. Hebben ze mooi het rijk alleen. Eén van de moefs heeft zich enorm verheugd op de aarde. Dat is Oh, een sociale moef die blij is met zijn aardse flat omdat elke moef op de vorige planeet op een rotspunt woonde en zijn buren maar net kon zien in de verte. Als Oh op aarde uit puur enthousiasme per ongeluk een mail naar iedereen in het heelal stuurt voor een housewarming, zijn de andere moefs razend. Niet eens omdat ze geen zin hebben in de overtreffende trap van een Project X-feestje, maar omdat hij daarmee verraadt dat de moefs zich verbergen op aarde.
Anders, maar toch hetzelfde
Oh moet vluchten voor zijn leven en verbergt zich in een cafetaria waar toevallig ook het mensenmeisje Tip en haar kat zich verborgen houden voor de buitenaardse indringers. Tip is nogal benauwd voor deze Oh. Geen wonder, de moefs hebben al haar soortgenoten opgezogen en ze zien er compleet anders uit. De moefs kunnen van kleur veranderen als een kameleon, hebben een groot breed hoofd zoals de marsmannetjes in 'Toy story' en lopen op zes poten die het meest aan omgekeerde honkbalknuppels doen denken. Bovendien eten ze schroefjes, lampjes en de blauwe zeepblokjes uit een urinoir. Maar hoe anders ze ook zijn, Tip en Oh zijn tegelijkertijd beide op zoek naar warmte en genegenheid. Dat is blijkbaar universeel. Tip is haar moeder kwijt, Oh is verbannen. De gemeenschappelijke eenzaamheid brengt hen tot elkaar.
Slush puppy-auto
De kennis van Oh helpt ook een beetje. Hij weet waar de moeder van Tip is en knutselt een auto in elkaar die op slush puppy-ijs werkt. De leukste momenten van 'Home' zitten aan het begin van de film en in de scènes met die wonderlijke auto, die onder andere ook nog over een tacokanon beschikt. De besturing van de auto laat nogal te wensen over wat tot hilariteit leidt. Oh blijkt bijvoorbeeld alle zes zijn benen niet stil te kunnen houden bij de geluiden uit de autoradio en zwaait met zijn armen op 'Get busy' van Sean Paul. De soundtrack is sowieso prima in orde, met dank aan Rihanna, die in de originele versie ook haar stem aan Tip leent. Het zijn stuk voor stuk vlotte, snelle nummers die de film veel vaart geven.Wel een Van Gogh, geen meesterwerkTegelijkertijd is dat tempo een beetje de makke van deze film. Regisseur Tim Johnson maakte eerder de eerste Dreamworks-animatie 'Antz' en tekende later nog voor 'Over the hedge' en een kerstspecial van 'Kung fu Panda'. 'Over the hedge' – over bosdieren die ineens naast een woonwijk blijken te wonen – en 'Home' lijden aan hetzelfde euvel: te veel haast. Er wordt te weinig tijd uitgetrokken voor de dramatische kanten van het verhaal. Die worden weliswaar even aangestipt, maar tijd om mee te treuren met Tip en Oh krijgen we niet. Het moet snel, snel door naar de volgende scène met het volgende snelle liedje. Daardoor is 'Home' weliswaar erg grappig, maar komen de dramatische momenten nauwelijks tot hun recht. 'Home' probeert de Nederlandse kijkers nog te lijmen door een zwevende molen en een schilderij van Van Gogh op de achterbank van de auto, maar de film mist wat eigenheid en drama. 'Home' is een goed getekende, grappige en vlotte animatiefilm van Dreamworks, maar geen klassieker van buitenaards niveau.
Buitenaards Project X-feestje
'Home' gaat over familie en je thuis voelen. De buitenaardse moefs zijn altijd op de vlucht (vandaar de naam die verwijst naar het werkwoord 'to move') voor andere buitenaardsen en hopen nu een veilig thuis te vinden op de aardbol. Met een antizwaartekrachtstraal trekken ze alle aardlingen in een soort zwevende ballenbak en verplaatsen ze naar perfect ronde Vinexwijken in Australië. Hebben ze mooi het rijk alleen. Eén van de moefs heeft zich enorm verheugd op de aarde. Dat is Oh, een sociale moef die blij is met zijn aardse flat omdat elke moef op de vorige planeet op een rotspunt woonde en zijn buren maar net kon zien in de verte. Als Oh op aarde uit puur enthousiasme per ongeluk een mail naar iedereen in het heelal stuurt voor een housewarming, zijn de andere moefs razend. Niet eens omdat ze geen zin hebben in de overtreffende trap van een Project X-feestje, maar omdat hij daarmee verraadt dat de moefs zich verbergen op aarde.
Anders, maar toch hetzelfde
Oh moet vluchten voor zijn leven en verbergt zich in een cafetaria waar toevallig ook het mensenmeisje Tip en haar kat zich verborgen houden voor de buitenaardse indringers. Tip is nogal benauwd voor deze Oh. Geen wonder, de moefs hebben al haar soortgenoten opgezogen en ze zien er compleet anders uit. De moefs kunnen van kleur veranderen als een kameleon, hebben een groot breed hoofd zoals de marsmannetjes in 'Toy story' en lopen op zes poten die het meest aan omgekeerde honkbalknuppels doen denken. Bovendien eten ze schroefjes, lampjes en de blauwe zeepblokjes uit een urinoir. Maar hoe anders ze ook zijn, Tip en Oh zijn tegelijkertijd beide op zoek naar warmte en genegenheid. Dat is blijkbaar universeel. Tip is haar moeder kwijt, Oh is verbannen. De gemeenschappelijke eenzaamheid brengt hen tot elkaar.
Slush puppy-auto
De kennis van Oh helpt ook een beetje. Hij weet waar de moeder van Tip is en knutselt een auto in elkaar die op slush puppy-ijs werkt. De leukste momenten van 'Home' zitten aan het begin van de film en in de scènes met die wonderlijke auto, die onder andere ook nog over een tacokanon beschikt. De besturing van de auto laat nogal te wensen over wat tot hilariteit leidt. Oh blijkt bijvoorbeeld alle zes zijn benen niet stil te kunnen houden bij de geluiden uit de autoradio en zwaait met zijn armen op 'Get busy' van Sean Paul. De soundtrack is sowieso prima in orde, met dank aan Rihanna, die in de originele versie ook haar stem aan Tip leent. Het zijn stuk voor stuk vlotte, snelle nummers die de film veel vaart geven.Wel een Van Gogh, geen meesterwerkTegelijkertijd is dat tempo een beetje de makke van deze film. Regisseur Tim Johnson maakte eerder de eerste Dreamworks-animatie 'Antz' en tekende later nog voor 'Over the hedge' en een kerstspecial van 'Kung fu Panda'. 'Over the hedge' – over bosdieren die ineens naast een woonwijk blijken te wonen – en 'Home' lijden aan hetzelfde euvel: te veel haast. Er wordt te weinig tijd uitgetrokken voor de dramatische kanten van het verhaal. Die worden weliswaar even aangestipt, maar tijd om mee te treuren met Tip en Oh krijgen we niet. Het moet snel, snel door naar de volgende scène met het volgende snelle liedje. Daardoor is 'Home' weliswaar erg grappig, maar komen de dramatische momenten nauwelijks tot hun recht. 'Home' probeert de Nederlandse kijkers nog te lijmen door een zwevende molen en een schilderij van Van Gogh op de achterbank van de auto, maar de film mist wat eigenheid en drama. 'Home' is een goed getekende, grappige en vlotte animatiefilm van Dreamworks, maar geen klassieker van buitenaards niveau.
Vandaag op TV
-
20:25 | RTL 7
-
22:40 | Viaplay tv
-
20:30 | Viaplay tv
-
20:30 | Veronica