Cry macho (2021)

Dirty Harry is inmiddels echt Old Harry. Clint Eastwood blies op 31 mei 91 kaarsjes uit en dat is te zien. Zijn gezicht spreekt nog boekdelen, maar zijn benen lijken broos en soms is de kijker al blij als de acteur zich zonder brokken in een auto heeft gewurmd. Eastwood kruipt in de huid van de Texaan Mike Milo, een oud- rodeokampioen die na een gebroken rug paardentrainer geworden is. Een man van weinig woorden, die van een voormalige baas een klusje krijgt: diens zoon ophalen uit Mexico-Stad, waar hij bij zijn moeder woont. Het blijkt niet zo moeilijk de zoon en diens haan Macho te vinden en mee te nemen, maar de weg terug naar de Amerikaanse grens is lastig door mannetjes die de moeder op hen afstuurt, auto- pech en… opbloeiende liefde. Verliefd ‘Cry Macho’ bevat fraaie beelden van de Mexicaanse vlakten, maar is ook traag en mist een echte spanningsboog. Er is wat minimale actie: Clint deelt een klap uit en er is een auto-ongeluk, maar tijdsdruk, een wilde achtervolging of andere span- nende intermezzo’s ontbreken. Daardoor is de film geen hoogvlieger in het oeuvre van Eastwood, die eerder o.a. het spannende ‘Unforgiven’ en het indrukwekkende ‘Letters from Iwo Jima’ maakte. Spannend of indrukwekkend is deze film nergens. Wel is het mooi om te zien hoe de schuchtere en solistische cowboy opnieuw verliefd wordt op een cafébazin. Liefde op leeftijd, en dansen op de muziek van een net eigenhandig gerepareerde jukebox gaat de 91-jarige nog prima af.