Jojo Rabbit (2019)

‘Jojo Rabbit’ is een oorlogssatire met een tienjarig jongetje in nazi-Duitsland als hoofdpersoon en zijn imaginaire vriendje Adolf Hitler als hilarische sidekick. De film is een humoristisch pleidooi voor verdraagzaamheid.

De naam Taika Waititi zal niet direct bij iedereen een belletje doen rinkelen, maar zijn cv leest als een avonturenboek. Hij acteerde in diverse grote Marvel-films, waaronder de meest succesvolle film ooit, ‘Avengers: Endgame’. Zoals uit zijn naam valt af te leiden, is Waititi’s vader een Maori uit Nieuw-Zeeland. Zijn moeder is een Joodse vrouw, wat zijn keuze voor een film over nazi-Duitsland op z’n minst opmerkelijk maakt. ‘Jojo Rabbit’ is gesitueerd in een Duits stadje tegen het eind van de oorlog. De nazipropagandamachine loopt nog als een trein en de tienjarige Johannes/Jojo (Roman Griffin Davis) is dol op swastika’s en uniformen. Op het kamp van de jongerenbeweging blijkt hij echter niet de handigste of dapperste jonge nazi. Gelukkig heeft hij Adolf Hitler (Taika Waititi) als imaginaire vriend die hem advies en steun geeft.

Warm-menselijk
Jojo woont samen met zijn moeder Rosie (Scarlett Johansson), maar die blijkt een groot geheim voor hem te verbergen. Op een dag komt Jojo in contact met de ondergedoken Joodse Elsa (Thomasin McKensie). Jojo is verbaasd dat ze geen klauwen en duivelshoornen heeft, want dat is wat de nazi’s over Joden vertellen. Hij besluit Elsa te bestuderen en ondervragen en maakt aantekeningen voor een waarheidsgetrouw boek over Joden. De jonge Roman Griffin Davis is een zegen voor de film: hij speelt verbluffend goed. Waititi zelf is een hilarische slapstickversie van Hitler, die doet terugdenken aan Chaplins ‘The great dictator’. De film is grappig, absurd, satirisch, gevoelig en warm-menselijk. En in deze tijden van opkomende onverdraagzaamheid en rechts-radicalisme is de boodschap over liefde en tolerantie ook actueel en hard nodig.